کد مطلب:94447 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:201

خطبه 030-درباره قتل عثمان












[صفحه 134]

وای بر شما! این چه بهتان ناروائی است كه از خون عثمان بر من می بندید؟ اگر من فرمان به ریختن خون عثمان داده بودم، جای انكار نبود كه من در هلاك او دست داشته ام. و اگر من از این كار زشت، تبه پیشگان را نهی كرده ام، بی شك یار و مدافعش بوده ام. بر كسی پوشیده نیست، آنكسی كه او را یاور و پشتیبان بوده، نمی تواند بگوید من از كسی كه او را مددكار نبوده برترم، و شخصی كه بی مقدارش شمرده و خود را از او كنار كشیده، نمی تواند بگوید- آنكس كه او را یاری و پشتیبانی كرده- از من برتر و بهتر است من این رویداد غم انگیز قتل عثمان را در سخنی كوتاه روشن می كنم: وی مردی مستبد و خودرای بود. تا بدانجا كارش در این خودكامگی بالا گرفت، كه شما به هراس افتادید و از بیم جان بر او شوریدید و در این آشوب كامل، كوتاه نیامدید. نزد پروردگار عدالت گستر، بر آن خودسری و این آشفتگی، حكمی و فرمانی است قطعی و حتمی


صفحه 134.